ทักษะการซ้อมกีฬาเบื้องต้น
ทักษะกีฬาฟุตบอล
ทักษะที่ใช้ในกีฬาฟุตบอล
กีฬาฟุตบอลเป็นกีฬาที่ใช้พลังงานหลายระบบผสมผสานกัน โดยเฉลี่ยในการแข่งขันหนึ่งนัด ผู้เล่นจะมีการใช้ทักษะกีฬาฟุตบอลทุก 6 วินาทีโดยเฉลี่ยคือมีการใช้ทักษะมากกว่า 1000 ครั้ง ในการ แข่งขันหนึ่งนัด ทักษะที่ต้องใช้ในการแข่งขันแต่ละครั้ง คือ
1. วิ่งด้วยความเร็ว (sprint) ในช่วงเวลาสั้นๆ คือ 2 – 4 วินาทีทุก 90 วินาทีโดยเฉลี่ย พบว่ามี10 – 20 ครั้งที่การวิ่งด้วยความเร็วต้องใช้ระดับความหนักที่สูง (High Intensity) และพบว่ามีการเปลี่ยนทิศ กะทันหันขณะวิ่งอยู่บ่อยครั้ง (Turner และ Stuart, 2014)
2. การโหม่ง (Heading) คือการกระโดดขึ้นจากพื้นแล้วใช้ศีรษะสัมผัสลูกฟุตบอลเพื่อสกัดแย่งลูก ฟุตบอล หรือเพื่อทำประตูโดยเฉลี่ยพบว่ามีการโหม่ง 10 ครั้งต่อการแข่งขันหนึ่งนัด
3. การเข้าสกัด (Tackle) คือการเข้าปะทะเพื่อสกัดแย่งลูกฟุตบอลจากฝั่งตรงข้ามโดยเฉลี่ย พบว่า มีการการเข้าสกัด 15 ครั้งต่อการแข่งขันหนึ่งนัด 4 คู่มือการพัฒนาศักยภาพด้านกีฬาสู่ความเป็นเลิศ
4. การส่งบอล (Pass) คือการส่งลูกฟุตบอลให้กับเพื่อนร่วมทีม เพื่อเพิ่มโอกาสในการทำประตู หรือพาบอลเคลื่อนไปในแดนของฝั่งตรงข้าม โดยเฉลี่ยพบว่ามีการส่งบอล 30 ครั้งต่อการแข่งขันหนึ่งนัด
5. การเลี้ยงบอล (Dribble) คือการพาลูกฟุตบอลเคลื่อนที่จากตำแหน่งหนึ่งไปอีกตำแหน่งหนึ่ง ด้วยเท้า โดยเฉลี่ยพบว่ามีการเลี้ยงบอล 50 ครั้งต่อการแข่งขันหนึ่งนัด ทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตบอล การฝึกทักษะเบื้องต้นของกีฬาฟุตบอลมีดังนี้ (สกายบุ๊กส์, 2550)
1. การเตะลูกต่างๆ
2. การหยุดลูก และการบังคับลูกในระดับ และทิศทางต่างๆ ที่ต้องการ
3. การเลี้ยงลูก
4. การส่งลูก
5. การตัดลูกหรือการแย่งลูก
6. การโหม่งลูก
7. การทุ่มลูก
8. การเป็นผู้รักษาประตู
อภิชาติอ่อนสร้อย และปรีชา ศิริรัตน์ไพบูลย์(2555) ได้กล่าวไว้ว่า ทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตบอล ที่นิยม มีดังนี้ 1. ทักษะการเตะลูกฟุตบอล (Kick a Ball Skill) หมายถึง ทักษะการเตะลูกฟุตบอล เป็น พื้นฐานที่สำคัญและจำเป็นอย่างยิ่งซึ่งนักกีฬาฟุตบอล ผู้เล่นต้องศึกษาการเตะลูกบอลในตำแหน่ง ต่างๆ ว่าจะต้องเตะอย่างไรจึงจะเหมาะสม และถูกต้องกับสถานการณ์ที่แตกต่างกันวิธีเตะย่อม แตกต่างกัน แต่ ผลลัพธ์ที่ได้นั้นต้องแน่นอนและแม่นยำ
2. ทักษะการหยุดลูกบอล หมายถึง (Stopping a Ball Skill) การที่ผู้เล่นใช้อวัยวะ ส่วนต่างๆ ของร่างกายในการเล่นฟุตบอลยกเว้นอวัยวะบริเวณหัวไหล่ถึงมือ ในการบังคับลูกที่กลิ้งมา ระดับพื้น กระดอนมาหรือลอยมาในอากาศ ให้ลูกบอลหยุดในการครอบครองเพื่อที่จะดำเนินการเล่น ไปได้ตาม สถานการณ์ที่เหมาะสม
3. ทักษะการเลี้ยงลูกบอล (Dribbling Skill) หมายถึง การพาลูกบอลให้เคลื่อนที่ไป บนพื้น สนาม การวิ่งเลี้ยงลูกการลากลูกติดเท้าไปข้างหน้า หรือการวิ่งควบคุมครอบครองลูกบอลไป อย่างเชื่องช้า และสามารถควบคุมทิศทางให้เป็นไปตามที่ต้องการได้อย่างชำนาญ
4. ทักษะการโหม่งลูกบอล(Heading) หมายถึง การเล่นลูกบอลด้วยศีรษะขณะที่ ลูกบอลกำลัง ลอยอยู่ในอากาศ โดยการใช้บริเวณหน้าผากเป็นที่สัมผัสลูกบอล (เพราะบริเวณหน้าผาก นี้เป็นบริเวณที่ แข็งมากเป็นกระดูกแผ่นเดียว) การโหม่งลูกบอลเป็นการเล่นที่ได้เปรียบมากกว่าการ เล่นด้วยเท้า การ โหม่งลูกบอลนั้นสามารถใช้ในการสกัดลูกอันตรายออกจากพื้นที่ หรือใช้สำหรับผ่าน ลูกและยิงประตูได้ อย่างมีประสิทธิภาพ
5. ทักษะการทุ่มลูกบอล (Throwing a Ball) หมายถึง ตามกติกา เมื่อลูกบอลออก ด้านข้าง สนามหมดทั้งลูก ผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามที่ไม่ได้ทำลูกบอลออกนอกสนาม จะได้เป็นฝ่ายเล่นลูกจาก บริเวณ ด้านข้างสนาม โดยการใช้มือทุ่มลูกเข้าสนาม ณ จุดที่ลูกออก
ข้อมูลอ้างอิงhttps://phokiri.thai.ac/client-upload/phokiri/uploads
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น